Bij mijn zoektocht naar beschikbare
materialen over rouw bij kleuters, val ik keer op keer van de ene verbazing in
de andere. Dat er al zo veel over geschreven werd en zoveel materialen over
uitgewerkt zijn, had ik niet gedacht.
Toch enkele items die ik heb uitgeprint of ergens heb genoteerd om later nog eens grondiger te bestuderen:
- het rouwmodel van Worden
- rouwen met kinderen voor het basisonderwijs
- draaiboeken voor het overlijden van personen in allerhande relaties (leerling, leerkracht, gezinslid, ...)
- interessante websites
Ik moest vandaag ook terugdenken aan een stukje uit het artikel van Erik
Verliefde (zie ook de blogpost over "Marlies is ontroostbaar").
"Omgaan met kinderen die geconfronteerd worden met een ingrijpende
verliessituatie, is altijd even stilstaan bij jezelf als mens. ... Dicht bij
het kind staan, brengt je vaak heel dicht bij je eigen verlieservaringen." Toen
ik dat las, vond ik dat nogal overdreven. Maar vandaag, door enkel nog maar
opzoekwerk te verrichten over rouwen en enkele getuigenissen te lezen, kwam ik
mezelf al tegen. Het doet me beseffen dat het belangrijk is, om met een kleuter
die een verlieservaring moet verwerken, op zoek te gaan naar een fijne manier
om terug te denken aan de overleden persoon en zo de mooie dingen te
herinneren. Ieder moet zo zijn 'eigen ding' vinden om om te gaan met het
verdriet. Als ik aan mijn overleden vader denk, luister ik naar een lied dat op
zijn begrafenis werd gespeeld en beleef dat kippenvelmoment steeds
opnieuw: http://www.youtube.com/watch?v=H3wAarmPYKU.
Het zinnetje "Remember me, but forget my fate" zegt het allemaal voor
mij en helpt me te aanvaarden wat ik niet kan veranderen.
[1] Thomas
(geraadpleegd 03/07/2013). KULeuven:
Thomas: Pastoraal: Rouwen op school. [Online]. Beschikbaar: http://www.kuleuven.be/thomas/page/rouwen-op-school/.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten